Frontberichten: Leerkracht Henri

Hoi iedereen! Ik ben Henri, leerkracht bij UN1EK.

We houden op verschillende manieren contact met de kinderen. Op school maakten we al gebruik van de app: Klasbord. Hier plaatste ik regelmatig berichtjes over dingen die in de klas gebeuren. Sinds de coronacrisis plaats ik elke dag een bericht. In dat bericht staat dan informatie over het werk wat gedaan moet worden, maar bevat ook leuke foto's van de kinderen die door ouders aan mij gestuurd worden. Daarnaast plan ik twee keer in de week een videogesprek met de hele groep. Niet iedereen sluit altijd aan, maar dat is niet erg. We bespreken dan wat we thuis allemaal doen. Kinderen kunnen dan ook vragen stellen over hun thuiswerk en soms doen we een spelletje. Daarnaast houd ik ook individueel contact met kinderen door even naar huis te bellen of individueel een videogesprek te voeren.

De eerste weken deelden we iedere maandag papieren huiswerk pakketjes uit aan kinderen die geen device hadden. Nu hebben zij van school een Chromebook te leen gekregen.

Om goed onderwijs te kunnen blijven bieden, maken we gebruik van instructiefilmpjes die we zelf maken en op YouTube zetten of opzoeken en deze delen met de kinderen. De kunst is om kort en bondig te blijven. In de klas kan ik nog wel eens uitweiden over een onderwerp, maar nu moet het kort en bondig. Ik mis heel erg de interactie en ik vind het jammer dat kinderen nu niet met elkaar kunnen spelen en van elkaar kunnen leren wat normaal gesproken heel veel gebeurd in de klas.

Het meest lastige vind ik dat je niet direct feedback kan geven op het werk van kinderen. Daarnaast lijkt het nu net of ik een kantoorbaan heb. Ik zit nu bijna hele dagen met mijn laptop voor mijn neus om de kinderen te volgen of om online te vergaderen. Ik mis het contact met de klas en met collega’s. Doordat je nu thuis werkt lopen werk en privé heel erg door elkaar heen. Aan het begin van deze crisisperiode was ik erg druk met de projectgroep: ‘thuiswerken’ van school. Ik was samen met drie collega’s de eerste drie weken verantwoordelijk voor het stroomlijnen van de communicatie en de inhoud van het thuiswerk van het thuiswerk voor de kinderen. Ik werkte toen bijna non-stop door. Dat werd thuis niet altijd gewaardeerd, wat natuurlijk erg logisch is. Ik vond het erg leuk om te doen, maar ik ben wel blij dat het nu wat rustiger is.

De leerlingen uit mijn klas gaan heel wisselend met deze situatie om. De één vindt het heerlijk om thuis aan het werk te zijn en niet te veel prikkels heeft, zoals in het lokaal. Een ander mist de structuur, de school en schooldag. De kinderen missen vooral elkaar heel erg. Dat merk ik in de videogesprekken die we met elkaar hebben.

Wat mij helpt is om regelmatig even af te wisselen in het werken. Zodat ik niet de hele tijd achter mijn pc zit. Werken ook even afwisselen door te gaan videobellen met collega’s, niet alleen over het werk, maar ook gewoon even kletsen over de hele situatie.

Wat mij het meeste verrast heeft, is dat iedereen zo flexibel kan zijn. Iedereen heeft zijn schouders eronder gezet en is er vol voor gegaan om het beste voor de kinderen te realiseren. Al gaat het soms op de manier die niet we voor ogen hadden, toch doen we het. We hebben de afgelopen weken stappen gemaakt in het digitaal lesgeven. Iedereen bij ons op school is nu aan het videobellen met de klas, echt super leuk om dat te horen en te zien!

Deel deze pagina: